Zuid Vietnam

Behendig slalomt de chauffeur al spookrijdend richting Vietnam. De hele rit neemt 14 u in beslag en het is al na bedtijd als Ho Chi Minh de horizon verlicht. De wegen liggen er opvallend goed bij, maar het verkeer blijft een uitwisseling van luide klaxons, uitlaatgassen en te zwaar geladen brommers. Mondmasker check.

Ho Chi Minh city heeft niet veel om het lijf en is  vernoemd naar de voormalige communistische oprichter/kameraad/stijder van het huidige Vietnam. Na het einde van de Franse bezetting in 1954 kwam het huwelijk tussen Noord en Zuid Vietnam tot een einde. Het Noorden ( met Ho Chi Minh als leider) nam het op tegen een zuidelijke alliantie met Amerika als anti-communistische vaandeldrager. Het zou 30 jaar duren eer Amerika Vietnam verliet met de staart tussen de benen, 'vernederd' door de Vietcong en opgelicht door het moegestreden en anti-oorlogsgezinde thuisfront.

Dalat is de volgende stop. Dit piepkleine stadje ligt verstopt op een groene heuvel en heeft 4 seizoenen op 1 dag. Aangenaam lentezonnetje in de ochtend, zwoel op de middag gevolgd door een frisse herfstbries in de namiddag en een winterachtige koude nacht. Hier komt de wezelkoffie (letterlijk koffiebonen die de binnenkant van een wezel gezien hebben) vandaan, zacht van smaak. Tevens ideaal om te canyoningen in een oase van blauw en groen.

Het oude centrum van Hoi An wordt gekenmerkt door lampionnetjes in alle kleuren en formaten en kleermakers die je bijna letterlijk de kleren van je lijf scheuren opdat je bij hun op maat gemaakte nieuwe kleren zou bestellen. De lampionnen zijn prachtig, de kleermakers net iets minder. Hele horden Chinezen zakken daarvoor af naar dit dorpje waardoor het na de middag verandert in een kluwen van Aziatisch gerochel, selfiesticks en geroep.

Van Hoi An gaat het naar Hue. Een motortocht van een dag. Het eerste deel is de belichaming van het nieuwe Vietnam met een bouwwerf langs de hele kustlijn tot gevolg. Niet 1 hotel, maar tientallen tegelijk worden opgetrokken uit beton en staal. Blankenberge is er niets tegen. Gelukkig rijden we na de middag via een prachtig stukje natuur (Hai Van pass) naar Hue.